Dziecko to temat rzeka. My rodzice możemy godzinami mówić o swoich pociechach. Często chwalimy się naszymi dziećmi, ich osiągnięciami w nauce, jeśli mamy już dzieci szkolne albo zdolnościami naszych małych przedszkolaków.
Od momentu narodzin jesteśmy głównymi obserwatorami naszych dzieci. Przyglądamy się im, obserwujemy, zauważamy każdą zmianę w ich zachowaniu czy rozwoju, Robimy to z troski o nasze dzieci, o ich rozwój, czy na pewno przebiega on prawidłowo. My rodzice mamy tendencję do porównywania naszych dzieci z innymi, ciągłego ich szufladkowania i oceniania. To nie jest dobre, gdyż każde dziecko jest inne, niepowtarzalne, wyjątkowe.To, że maluch naszej siostry już chodzi, wcale nie znaczy, że nasz pupil w tym samym czasie musi stawiać pierwsze kroki.To, że dziecko sąsiadki w wieku 2 lat pięknie mówi, nie znaczy, że nasza pociecha musi w tym wieku recytować wierszyki. To sprawa indywidualna dla każdego dziecka jeśli nie zauważamy żadnych nieprawidłowości w jego rozwoju, to nie powinniśmy się martwić. Jedne dzieci wcześniej zaczynają mówić, inne chodzić.
A jeżeli nasza pociecha jest znacznie niższa niż jego rówieśnicy, czy nie jest to powód do zmartwień?
Czy wzrost dziecka przebiega także indywidualnie? Czy nie powinniśmy się martwić, że nasze dziecko jest niższe i w ogóle drobniejsze od swoich rówieśników?
Przede wszystkim należy wziąć pod uwagę kilka czynników decydujących o wzroście dziecka, jak: uwarunkowania genetyczne, dieta, sposób odżywiania, narodziny dziecka.
Jeżeli jesteśmy rodzicami, pochodzącymi z rodzin ludzi wysokich (sami też posiadamy wzrost wysoki), to absolutnie nie musimy obawiać się,że nasze dziecko będzie w przyszłości niskie.
Jeśli natomiast mamy niewysoki wzrost, a nasi rodzice i dziadkowie także nie należeli do zbyt wysokich ludzi, to nie oczekujmy, że nasz potomek będzie wysokim człowiekiem.
Na rozwój dziecka wpływa wiele czynników, także sposób odżywiania i dieta. Jeśli nasze dziecko jest niejadkiem i jego porcje żywieniowe są nieduże, to na pewno będzie wpływało na jego rozwój, także na wzrost.
Starajmy się, aby dieta dziecka była urozmaicona w różnego rodzaju pokarmu, dbajmy, by zjadał odpowiednie porcje mięsa i warzyw, bo w młodym wieku to bardzo ważne dla jego rozwoju.
Wzrost dziecka uwarunkowany jest także czynnikiem urodzeniowym. Wiadomo, że wcześniaki i dzieci z mniejszą masą urodzeniową, będą wolniej przybierały na wadze aniżeli ich rówieśnicy urodzeni w terminie z prawidłową masą ciała. Dzieci te będą drobniejsze i szczuplejsze od swoich rówieśników przynajmniej w początkowych etapach ich rozwoju. W późniejszym czasie i waga i wzrost powinny być zbliżone do rówieśników.
Wzrost dziecka jest uwarunkowany genetycznie i nie mamy niestety wpływu na ten czynnik. Często chłopcy niewysokiego wzrostu posiadają liczne kompleksy, bo nie wyglądają, jak ich wysocy rówieśnicy. Wpływa na to przekonanie wielu kobiet, że mężczyzna musi być wysoki i postawny, wtedy jest wart uwagi. Również płeć damska może mieć kompleksy z powodu wzrostu. Często dojrzewające dziewczyny osiągają bardzo wysoki wzrost(jeśli ich rodzice są wysocy) i wyróżniają się na tle grupy. To rodzi bunt i niechęć do swojego ciała. Bardzo ważne jest aby rodzice wspierali swoje dzieci uświadamiali im, że każdy z nas jest inny, jeden niski, drugi wysoki, że liczy się, jaki jest człowiek a nie jak wygląda.
